Pragnę, by ta garstka, która ostała się jeszcze z kilkumilionowego żydostwa polskiego, dożyła wraz z masami polskimi wyzwolenia, by mogła oddychać w Kraju i w świecie wolności i sprawiedliwości socjalizmu za wszystkie swe męki i cierpienia nieludzkie. Czytaj dalej →
Stalin rzucił zboże zabrane z kołchozów na rynki zachodnie po cenach dumpingowych, by za uzyskane w ten sposób pieniądze nabywać maszyny dla przemysłu. Maszyny stały się wszystkim, człowiek niczym. Czytaj dalej →
W miarę jak klasa robotnicza stapia się z drobnym mieszczaństwem, socjalizm asymiluje się do liberalizmu. Proletariat traci znamiona klasy dążącej do moralnego odnowienia świata. Czytaj dalej →
Wydawca pisma jest już typową postacią korowodu kapitalistycznego, przedsiębiorcą, który czasem nie ma żadnego pojęcia o zawodzie literackim i któremu wszystko jedno, czy handluje gorzałką, szmatami, dziewczętami lub drukowanym słowem, byleby geszeft szedł dobrze. Czytaj dalej →
Anarchista, patriota, członek PPS – Frakcja Rewolucyjna (czyli „prawicowej” i „piłsudczykowskiej”), mason, żołnierz polski w wojnie z bolszewikami, wybitny teoretyk i działacz spółdzielczości, radykalny lewicowiec, który w PRL-u znalazł się na marginesie życia publicznego – już tylko ta wyliczanka wskazuje, że Jan Wolski był postacią nietuzinkową. Czytaj dalej →
Wiemy na pewno. Czerwoni kosynierzy, cokolwiek i ktokolwiek będzie o nich mówił, są i będą częścią ponad stuletniej tradycji polskiego ruchu socjalistycznego. Tradycji walki o Niepodległość i socjalizm. Czytaj dalej →
Gdzież poszli ci, którzy wierność ideałom strzeleckim przysięgali, a których dziś reprezentują „legioniści”, dzieląc swą władzę nie z szarym polskim światem pracy, nie ze strudzonym walką życiową robotnikiem i szczerym polskim chłopem – ale dzielą tę władzę wyłącznie z wielkim ziemiaństwem i dygnitarzami z karteli. Czytaj dalej →
Podeptanie demokracji politycznej, tak łatwo przeprowadzone przez faszyzm, kazało prawdziwym demokratom większy niż dotychczas nacisk położyć na społeczną i gospodarczą stronę władzy, aby stworzyć rzeczywiste trwałe fundamenty dla demokracji, przez zniszczenie sił klas posiadających. Czytaj dalej →
Proletariusz polski ma poczucie swojej historycznej i kulturalnej odrębności. Proletariusz polski jak nikt inny odczuł i odczuwa boleśnie rozdarcie naszej ojczyzny, zwłaszcza teraz, gdy musi pod rozkazami najeźdźców wbijać bagnet w pierś swojego brata. Czytaj dalej →
Robotnikom i pracownikom narodowości żydowskiej, którzy w obliczu niechybnej śmierci postanowili raczej zginąć z bronią w ręku, niż poddać się biernie przemocy, przesyłamy braterskie pozdrowienie i zapewnienia, że czyn ich nie przejdzie bez echa. Czytaj dalej →
Przez humanizację życia gospodarczego rozumiemy takie przeobrażenie systemu wytwórczości i jej podziału, aby ośrodkiem produkcji był człowiek, a nie rzecz, w szczególności zaś nie rzecz tak bardzo zdepersonalizowana, jaką jest pieniądz. Czytaj dalej →
Dziś, w przededniu 1 maja, święta od ponad 80-ciu lat symbolizującego walkę o prawa robotnicze, powołujemy Komitet Założycielski Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Celem Wolnych Związków Zawodowych jest organizacja obrony interesów ekonomicznych, prawnych i humanitarnych pracowników. Czytaj dalej →
Dziś, w rocznicę Zjazdu Paryskiego, odbudowujemy Polską Partię Socjalistyczną z pełną świadomością wagi tradycji, do której nawiązujemy, partię jawną i legalną, mieszczącą się w ramach konstytucyjnego porządku. Jej prawo do legalnego działania wynika także z norm prawa międzynarodowego, ratyfikowanego przez PRL. Czytaj dalej →
Społeczeństwu nie idzie o terminologię, lecz o to, by mogło żyć i zaspokajać swe potrzeby życiowe. Jak pan nazwie ustrój, który to umożliwi, jest obojętne. Czytaj dalej →
Nie można socjalizmu identyfikować z marksizmem i uznać marksizm za jedyne i ostatnie słowo socjalizmu. Czytaj dalej →
Zapytałem go wtedy, czy to nie jest to samo, kiedy agitator socjalizmu np. posiada fabrykę, z której ciągnie zyski. Pan ten obraził się na mnie za postawione pytanie, sam bowiem był znanym ze swych przekonań „komunistą”, a jednocześnie bardzo zamożnym kapitalistą rentierem. Czytaj dalej →
Nie utrzymałby się i jednego dnia rząd ludowy w Lublinie, gdyby za nim zwartą masą nie stanął chłop i robotnik. Czytaj dalej →
Dziś widzimy, że miała słuszność Polska Partia Socjalistyczna, twierdząc, że dopiero w niepodległej Polsce robotnik polski będzie mógł należycie zorganizować się i skutecznie walczyć o lepsze dla siebie jutro. Czytaj dalej →
Ze stosunków ludzkich ma zniknąć niezapracowany zysk i wyzysk pracy najemnej. Samo posiadanie będzie ograniczone i podporządkowane dobru społecznemu. Każdy człowiek musi za swą pracę posiadać sprawiedliwy udział w dochodzie społecznym. Czytaj dalej →
„Smutne, jak życie ludu, są też wszystkie niemal jego utwory, ale nie tym rozpłakanym smutkiem ckliwym, beznadziejnym, poza łzami z boleścią przebija w nich wszędzie przepowiednia końca niewoli, przebłyskują promienie jasnej, szczęśliwej przyszłości. I umiał on pogodzić z sobą ideały społeczne z ideałami nieszczęśliwego narodu polskiego, a obok czerwonego sztandaru, który płynie ponad trony, co niesie zemsty grom i ludów gniew – potężnie brzmi zapowiedź zmartwychwstania Polski...”. Czytaj dalej →